Çok insanın gözlerinde gördüm ölümü..
Yanıbaşımda bekledi Azrail çoğu zaman..
Gelir bir bir toplardı ruhları sanki bazen….
Sonbahardaki yaprak dökümü gibi
Dayanılmaz olurdu günler…
İçine atmak acı verirdi..
Paylaşamazdın da…
Büyürdün…
Yaşlanırdın..
Tecrübe kazanırdın belki.
Ama paylaşamazdın….
Her gün eksilir azalırdın
Duyarsızlaşmanın güç olduğunu görünce.…
Saklayamazdın bazen…
Olsundu…
Ağlamak da insana mahsustu….
Hem yıkanırdı arınırdı belki ruhun o yağmur damlalarıyla....
Ağlardın…
Sabırla beklerdin
Yağmurdan sonra toprak kokusu duyma ihtimalini…..
Olmayacak olsa da umardın…
Kayıt Tarihi : 10.11.2003 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)