- Ali Rıza Ertan için -
Küskün bir ilkyaz günü
soyunmaya çalışarak yorgunluğumu
yürüyorum
yaprakların kıpırtısını
saksılarda usulca açışını çiçeklerin
ve her nasılsa
kentin baskısından kurtulmuş olan
bir karış toprağın dirimini duya duya
düşünüyorum nice ölümleri
ölümler ki
bazen soykırımla gelip doğacak günü kemirir
bazen de -serum yokluğuyla- isim değiştirir
Ali Rıza’nın ölümü gibi
sessizce umudun fidanlarını yeşertirken
kafasının ve yüreğinin sıcak aydınlığında
Nasıl gelirse gelsin
tanıyoruz ölümün ayak seslerini
ve çok parmaklı çirkin ellerin
düşürdüğü kalleş tetikleri..
Dönemeç – 31
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 07:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Bahçevan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/05/olumun-ayak-sesleri-ali-riza-ertan-icin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!