Ölümün Adı Şiiri - Musa Pekin

O
Kömürle yatan kömürle kalkan
Kömürle beslenenlerin diyarındadır
Kasaptarla sırtlarından denize bakarken
Beyninde düşüncelerinin geçit töreni vardır
Şimdi bir ekmek gibi
Kömüre sarılan bu insanlar ilk sıradadır
Bu kömürle beslenenlerin diyarı
Herkese açıktır
Yeşillikler içinde
Denizle kucak kucağa
Yaşanılacak bir yerdir
Gel görki
Bu insanlara yaşam yer altında sunulmuştur
Yaşamın her anında
Yaşamak uğruna
İnerler maden ocaklarına
Ocaklarını tüttürebilmek için
Yüzleri hiç gülmez
Karamsardırlar
Ölüm hep peşlerindedir
Ölümün adı
Kömürdür sudur topraktır grizodur
Ölümün adı
Çağ dışı koşullardır
Ölümün adı
Karanlıktır
Ölümün adı
Başka insanların daha iyi yaşamasıdır.

Bundan öteye köy yoktur...