Ölümün Şiiri - İsmet Şahan

Duyuyor musun insanoğlu feryâdını ölümün,
Biliyor musun bu kaçıncı yıldönümün,
Yirmiiki, otuzbeş,altmışyedi...
Ey insanoğlu! Doğduğun gündür ölümün.

Yarım kalmış hikâyelerden,
Boş yere akıp giden zamandan,
Sonu gelmeyen sevdalardan,
Biten bir büyük şişenin ardından,
Çekilen içtedir ölümün.

Tadını çıkarmadığın günlerde,
Kokusuna bakmadığın güllerde,
Kapağını dahi açmadığın kitaplarda,
Pişmanlık duyduklarınmış ölümün.

Kara yazılmış kaderlerin yalnızlığında,
Mühür vurulmuş dillerin suskunluğunda,
Yolculuğunun son seromonisinde söylenen acıklı türküde,
Hayat şarkının son dizesindeymiş ölümün.