Kendi yurdundan giderdin;
Az çok kara tabutun ve -kıran kırana bir aşk- dudaklarınla,
Yalnızlık kimden alınır, diyebilirdim belki/demedim.
Sense ölümlerden konuşurdun, berrak ölümlerden
Katafalka konmuş bir şarkı gibi,
Oynaşırken zavallı cesedinle; çürürdün.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta