Kendi yurdundan giderdin;
Az çok kara tabutun ve -kıran kırana bir aşk- dudaklarınla,
Yalnızlık kimden alınır, diyebilirdim belki/demedim.
Sense ölümlerden konuşurdun, berrak ölümlerden
Katafalka konmuş bir şarkı gibi,
Oynaşırken zavallı cesedinle; çürürdün.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta