ÖLÜMÜMSÜN
Ne zaman seni düşünsem
Yıldızlara bakıyorum hep inanır mısın?
Sen ordasın diye hep
Ve onlar kadar uzaktasın
Onlar kadar ayrı dünyaların insanlarıyız ikimiz
Balkonun demirine yaslanmışım
Zorla ayakta duruyorum
Bir soluk daha yaklaştığımı hissediyorum ölüme
Ölüm gibi yalnızlığımda duruyor yanı başımda
Şimdi beynim hüzün işgalinde
Özgürlüğüm tutsak edilmiş sende
Kalemi, kitabı elinden alınmış bir çocuk gibiyim
Tel örgüler sarmış etrafımı
Yarınsızım ben, idam edilmiş umutlarım
Yüreğimdeki sevda hududunun dışına çıkamadım
Gitmek isterken bilmediğim yerlere
Seni hatırladıkça ölümüm gelir aklıma
Sen benim ölümümsün
Ve yine sen varsın aklımda
Yoksa ben ölüyor muyum?
29.04.2001
Diyarbakır
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!