Ölümümle Yok Olur Şiiri - Zennehar Yılmaz

Demesin kalbin, yandı söndü uğrumda Hala ki bedeninde, can bulup taşıyorsa Demesin ruhum, kayboldu yolunda aramam Bedeninde can bulan sevda, ölümümle yok olur Deme ki gözlerim, kör rüyalarında Hala ki bedeninden kopup ayrılmıyorsa Şeytanlar ruhunu sende esir aldıysa Bedeninde can bulan sevda, ölümümle yok olur Demem o ki dünya, bensizde dönüyormuş Sevdalı yürekler bensizde, zaman sürüyormuş Demem o ki olan ölene gidene oluyormuş Bedeninde can bulan sevda, ölümümle yok olur Demesin kelamım sözüm kesik gittin gideli Ruhundaki hıçkırıkları duyamam mı sanıyorsun Saçım ağarmaz gönül yaşlanmaz sevdalıysa Bedenimle can bulan sevda, ölümümle yok olur Demesin baharın çiçeksiz açmam, açamam Yası tutmayı bırakıp kışın bitişine hasret beklersin Ömrüne yenibahar açar çiçeklenirsin yine seversin Bedeninde can bulan sevdam, ölümümle yok olur