Dert etme
Ölümüme şiir süsü veririm...
Kalemimi,
Sehpadaki anahtarın yanına bırakıveririm usulca
Uyanıp da değdiğinde parmakların al al olabilir...
Düşlerim kanamış olabilir... aldırma...
Ben kapıyı çeker çıkarım
Yalnızlığını telaşa verme..
Eve bir usta çağır
Tüp gaz kaçırıyor hala
Saçlarını kestirme..
Uzat..
Sigarayı azalt..
Bensiz de rakıya pek yeltenme e mi?
Şair dediğin, dudaklarını kanatmak için kullanır...
Kalmış olmalı yine de, iyi bak!
Son öpüşümü
Elmacık kemiklerinden sök at...
Bilirsin ki...
Mevsim ne olursa olsun
Güneş,
Koşar adım gelirdi Bursa sabahına...
Alnımdaki teri silerdin rüyanı bölüp
Susamış olurduk..
Sonra,
O şerefsiz kuş öterdi birden
Bana gülerdin
(uykusu kıymetli deyip)
Bense küfrederdim....
Giderdin ama sen..
Zil çalmadan yetişmekti derdin
Çok yordum seni bağışla..
Ama ben de;
Ardından gözlerimde çok çapaklar biriktirdim..
Ayak izlerini ise
Yazılmamış bir şiire benzetirdim....
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 05:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!