Ölebilirim bu genç yaşımda
Yanlız bırakabilirim seni bu yaşamda
En güzel şiirlerimi sana okuyamadan,
Alıp götürebilirim yanımda.
Kara toprağa renk verebilirim,
Boynu bükük çiçekleri doyurabilirim kanımla.
Yolun geçerse sessiz sedasız kabrimden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
cok duygulandım ınanın gonlunuzdekı kor dılınıze aynen yansımıs.dılınıze yuregınıze saglık saygı ve sevgılerımle
hiç kimse ölümden sonra arkada kalan sevgiliyi bu kadar acıklı ve şiirsel anlatmamıştı soruyorum biz öldüğümüzde sevdiklerimiz bizi unuturlar mı gözlerim doldu gerçek olan bir lirizimdi çünkü:(
biz insanlar bazen yaşarkende ölmezmiyiz. ölüm bizi bekleyen acı bir son ama o sonu belki defalarca yaşarız. işte bu değilmi bizi kahreden yaşama umudumuzu kıran çok güzel bir anlatım. sağol varol
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta