Ölümüm yakın Şiiri - Berrin Güneş

Bir külçe gibi yığılıp kaldım bu yatakta,
Yattığım yerden kendimi seyrediyorum.
Yenik düşmüşüm zamana....
Bedenim cansız bir et parçası,
yaşatılmak için bağlatılmışım makinaya.
Göz açıp kapayıncaya kadar,
Ne de çabuk geçmiş yıllar.
Ölümüm yakın,
birazdan bende bilinmez tünele gireceğim.
Aranızdan, bir yıldız daha kayacak
bu dünyadan.
Düşünüyorum da,
hep bu dünya için çalışmışım.
Giderken, yanımda götürecek birşeyim yok!
İki düz bir ters örmüşüm hayatımı,
Bir ilmek kaçırınca, düşmüşüm yatağa.
Hayat örgüm bitmeden,
yenik düştüm bu amansız hastalığa.
Kurtuluşum yok!
Birazdan benide götürecekler.
Ölümüm yakın, hissediyorum.....