Ölümüm Şiiri - Fahri Bulut

ÖLÜMÜM
Ölümüm sonbaharla olmalı,
Sararan yaprakların yerlere dökülüp, rüzgarların önlerinde savrulduğunda,
Son yazdığım şiirime son noktayı koyan da,
Ölmeliyim!
Hiç kimse uykusuz kalmamalı ölümümle,
Çok karanlık bir geçenin sabahında,
Herkes uykusundan uyanan da,
Ölmeliyim!
Dertlerimi yalnızlığımla paylaştığım odamda,
Elimde kalemim, önümde şiir defterim,
Aşkı, sevgiyi, barışı, kardeşliği ve de özgürlüğü yazandan sonra,
Ölmeliyim!
Yüzleşmeliyim geçmişimle, helalleşmeliyim hakkı olanlarla,
En önemlisi de vedalaşmalıyım birer birer tüm dostlarımla,
Elveda demeliyim çirkinliklere, hoşça kalın demeliyim güzelliklere,
Doyuma ulaşmalıyım özlemlerimle, bütün özlemlerimi bitiren de,
Ölmeliyim!
Bir gönül-e girmeliyim, ölümümde bir eserim kalmalı,
Sevenlerimi sevindiren, sevmeyenlerimi üzen,
Sevgiyi, güzel ahlakı, edebi, terbiyeyi, miras bırakmalıyım ki,
Çocuklarım benden utanmasınlar, benimle gurur duysunlar.
Çekmeden, çektirmeden bezmeden, bezdirmeden, doğduğum sıfatla,
Ölmeliyim!
Vedalaşmalıyım sırlarımı açtığım, dertlerimi döküp, paylaştığım şiirlerimle.
Öğretmen arkadaşlarımla, öğrencilerimle,
Helallik almalıyım hakları geçenler ve incittiklerim varlarsa,
Hakka suçlu, kula borçlu olmadan,
Ölmeliyim!
Yaşarken aklanmalıyım, aklanmam musalla taşına kalmamalı,
Şiirler, şarkılar, türküler eşliğinde,
Güle güle diye sallanmalı uğurlayan tüm eller.
Ağıt, figan olmadan, gözyaşları tabutumu ıslatmadan,
Sırlanmalı cenazem kara toprağın bağrına,
Kır çiçekleri ile örtülmeli mezarım, şiirler, türküler eşliğinde.
Mezar taşına doğum ve ölüm tarihi ile
(Sevgi ek gönüllere varsa düşman dost olur,
Sakın kin, nefret ekme dost varsa düşman olur). Yazılmalı…
Kocaman bir-HİÇ- ile birlikte…
10.09.2002
Fahri Bulut Rızazade