Benimde zamanım dolacak birgün,
Ebedi hayata kavuşacağım...
Kimbilir son nefes,ne zaman son gün...?
Bayram günü, dünyadan kurtulacağım...
Kefenle bir beden, yolcu kabrime,
Üç beş dostum toprak atsın üstüme,
Kimse üzülmesin yetim bahtıma,
Günahımla sevabımla haşrolacağım...
Benmiydim aynaya bakıpta gülen,
Yalan Dünya neydi varmı bir bilen...
En sevdiğim değilmi bırakıp giden,
Yapayalnız çukurda çırpınacağım...
Üç beş gün belki bir iki hafta,
Enginden kalanlar bir tozlu rafta,
Ölülerle Yoldaş karanlık safta,
Hakettiğim neyse kavuşacağım...
Dostlarım bugün benim ayrılık günüm,
Kalmadı yarınım bugünüm dünüm...
Ana rahminden toprağa o uzun yolun,
Hesabını vermek için çalışacağım...
Allah’ın merhametine Sığınacağım...
Engin Akboğa
Kayıt Tarihi : 18.8.2018 06:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hastalığımın ilk zamanları... daha tam teslim olamadığım günler RABBIM'e...
![Engin Akboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/18/olumum-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!