Sen...Sen benim ölümümsün.
Gittiğin her gün bir bıçak darbesi
Gülerek sapladığın,acım belli olmasın diye
Yanımda biraz daha kalasın diye katlandığım ölümümsün.
Utancımdan kıpkırmızı kesildiğim ölümümsün.
Yarın belki yerinde olmazsın diye eridiğim
Yüzüne korkarak dokunduğum
Gamzelerini okşadığım
Ama titreyerek
Sakın ola eskimesin diyerek
Öpmeye kıyamadığım çerçeveli ölümümsün.
Sen benim ölümümsün.
Her gece sırılsıklam,ter içinde uyanmama sebep olan
Ağlayarak,kimseye duyuramadığım çerçeveli ölümümsün.
Hep bende kalasın,benim olasın istediğim
Korkumdan kimselere göstermediğim
İçimde sakladığım çerçeveli ölümümsün.
Sen benim ölümümsün.
Allahımdan dualarla,niyazlarla istediğim ölümümsün.
15-5-2004
Kayıt Tarihi : 19.2.2006 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Bozdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/19/olumum-12.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)