ÖLÜMÜ YAŞAMAK
Kalbim sıkışınca gözüm karardı
Bir ateş basınca fazla terledim
Sıcak arkasından titreme sardı
Can çıkıyor diye ölüm bekledim
Narkoz vurulunca bayılmak gibi
İnsan hafifliyor gözler dalıyor
Ter basıyor teni sıkıyor kalbi
Nefes zor alınır can daralıyor
Beden hafiflerken acı veriyor
Gitmek istemiyor dünyadan insan
Bir şey olduğunu beyin biliyor
Bekliyor çaresiz anlatamadan
Ölümü yaşamak mümkün değildir
Neler olduğunu biz bilemeyiz
Benimki yaşanan öyle bir haldir
Nasıl olduğundan söz edemeyiz
Mezara girenler anlatmamıştır
Sağ olan bilemez tatmadığını
Niğmetullah bundan çok ders almıştır
Anlattı hissedip yaşadığını
Niğmetullah UÇAR
Antalya
26.10.2007
Kayıt Tarihi : 27.10.2007 10:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niğmetullah Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/27/olumu-yasamak-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!