Ölümü uzak tut şafaklarımdan

Ölümü uzak tut şafaklarımdan
puslu gecede gel gir koynuma
nefesin kuşatsın hücrelerimi
hayat çiçeğim gel sarıl bana

Dağların ardında bir gül yeşersin
hasreti yıpratmadan bana getir
ay dönsün yüzünü gül serpilsin
sevdayı ver rüzgara hayat getir

Ölümü uzak tut şafaklarımdan
yıldızlara bürün de gel öylece
toprağı ürkütmeden acılarla
gel yaşam ateşini söndürmeden

Ay ışığından korkmaz yıldızlar
düşler kaldı bize varlık adında
yol bitiminde saklı cevaplar
sevda hüzün içinde parçalar

Ölümü uzak tut şafaklarımdan
ecel uğramasın umutlarıma
bak duvarlarım gölge içinde
ne olur dokunma gözyaşlarıma

Zorluğu aşar gideriz yılmadan
yeter ki yitik olmasın canımız
ayrılığı gömer geliriz korkmadan
yeter ki yitip gitmesin sevdamız

Ölümü uzak tut şafaklarımdan
hiç bir günah değmesin
söz ile kirlenmesin
karanlığı aydınlatsın sevgimiz

Özümüz bir sözümüz bir
Zifiri geceye şafak biziz
Bütün yolları düz eyledik
Yürekte olan sevda biziz