Bakıyordum dünyaya zaten zordu
Görüyordum insanları herkes gidiyordu
Biz farklı olmalıydık
Gülüp geçerken sokaklardan
Aynı ümide sarılmalıydık
Şimdi senle var ya, aynı deliliğe tutulmak vardı
Düşün ki yoldan geçen otobüsleri saydığımızı
Vapurlara selam çaktığımızı
Islak çimlerin üzerinde yuvarlandığımızı
Usulsüzlüğe, alçaklığa
Orta parmağımızı kaldırdığımızı
Bir kış günü yağmurun ortasında el ele koştuğumuzu
Hasta olup burnumuzu çekerken aynı yorgana iliştiğimizi
Aynı rüyada buluştuğumuzu
Uyuyup uyanıp öpmez miyim yastığımdaki parmaklarını
Gördükçe şükretmez miyim Tanrı’ya
Sevdikçe geçmez miyim kendimden
Hayal et ki senle bir deliliğe tutulduk
Karşı karşıya oturduk
Ölümü unutup yaşamaya koyulduk.
Kayıt Tarihi : 26.7.2020 09:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!