Zambakların çiy tanesini
Kurumuş toprağın yağmur damlasını
Kırların baharda coşmasını
Annenin yavrusuna kavuşmasını
Mahkumun özgürlük anını
Sever gibi..Sevdim seni..
Yaşamak şarkıydı dudaklarında
Dudaklarını aradım...
Gözlerin ayışığıydı
Yıldızları aldım koynuma
Bakışların sevdaydı
işledim her anıma
.
Cenin gibi içime kattım
Söküp atamadım...
Her düşükte.
Canımdan can kopardım..
.
Rüzgarın uğultusunda
Ölüm tetik soluğunda.
Gecelerin titrek kor alevi
Kavurur bedenimi..
Bu yüzdendir...
Ağlamalarım,yanmalarım
Bir yanım hep yarım
Seni ölecek,
Ölümü sevecek kadar
Çok sevdim.
.
.
.
Kayıt Tarihi : 10.5.2004 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümüne sevmek,
Sevdiği için ölmeyi göze almak,
Sevgilerin en yücesi midir?
Şüphesiz öyle görünüyor...
Ama ya sevdiklerin,
Ve özellikle kendisi için ölümü göze aldığın kişi,
Sorsan kabul eder mi?
Sevgisi için bile olsa,
Ölmeni?
Cinayet işlemeyi düşünür müsünüz?
Sanmıyorum,
Kolay mı bir cana kıymak?
O mükemmel varlığın yaşamına son vermek,
Kimileri hayvanlar için bile sokaklara dökülürken...
Ya bu can kendi canınsa
O zaman farklı mı olur?
Ölürcesine sev,
Ama asla sevdiklerini sensiz bırakma..
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)