Ölümü Sen Çağırma

Zaten senin değil bu can,
Sadece sana emanet edilmiş bir armağan...
Ölümü, ölümü sen çağırma...

Fani dünyada dertlenip isyan etme,
Sana yazılan ömürü kendin kesme...
Ölümü, ölümü sen çağırma...

Alıp verdiğin her nefes sayılıdır unutma,
İstersen evde, dışarı da çocuklar gibi saklanmaç oyna;
Her nereye saklanırsan saklan;
Ölüm yine seni bulur unutma...

Bir gün dört beş elden musalla taşına konacaksın,
Eşi, dostu son kez etrafına toparlayacaksın...
Sen istesen de istemesen de;
Zaten bir gün kara toprak olacaksın...
Ölümü, ölümü sen çağırma...

Uygun olmasa da ardından gözyaşları sel olacak;
Evlatların morgda son kez yüzüne bakıp;
Sana sarılacak...
Her canlının sırası Allah tarafından yazılmış;
Hiçbir kimse burada kalmayacak...
Ölümü, ölümü sen çağırma...