Ölümü Özlemişim Şiiri - Ünal Türkoğlu

Geçiyorum bu hayattan
Hiç yaşamamışçasına
Hiç doğmamışçasına
Bomboş bir hayatın içindeyim
Farkındayım biliyorum
Korkarak nefes alıp duruyorum
Ne gülen bir gözüm var
Ne de kahkahaya yatkın bir yüreğim
Umutsuzluğu yol arkadaşım yaptım da
Hoyratca yaşamaktayım
Hor gördün üç,beş günü
Zindanı yaşatmaksa amacın
Bilki zindanı yaşamaktayım
Ölümse yanıbaşımda soluklanmakta
Nefret ektiğin yüreğime
Bir kez olsun sevgiyi tattırmadın
Kayıp yaşamımı kurtarmak için
Dünyaya karşı yürürken
Çoktan kaybetmişimde bu savaşı
Gitmeyi becerememişim yaşamdan
Kalplerde gezmeye yüzüm yok
"Gel" diyen olsa
Ölümdür ancak,beni çağıracak
Korkum yok ölüm senden
Öylesine kopmuşum ki yaşamdan
Eziyet geliyor nefes alıp vermem
Ölümü özlemişim
Bekletme gel,
Yolunu gözlemekteyim