Bazen ölümü öğle merak ediyorum ki. Bir özlem düşüyor gönlüme, gidesim geliyor, gidip, boynuna sarılmak.. Hani ölüm, senin resimlerini çok korkunç yapıyorlar ya ben inanmıyorum.. Belki bu etten kemikten yapılmış bu bedene sıkışmış bu hurun, ızdrabını, azabın,ı dindirecek tek çaresin.. Sana koşmak istiyorum, ılgın esen yeller gibi.. Sakin akan berrak dereler gibi.. Alır mısın beni koynuna, sarar mısın bedenimi? ıslatır mısın kevser şeretiyle çatlamış dudaklarımı. Azad edermisin beni günahlarımdan, yaralı yüreğime yar olur musun, dokunur musun efsunlu ellerinle.. Dindirir misin acılarımı..? En güzeli beni yaradana teslim eder misin? e&e
Ece AcarKayıt Tarihi : 25.12.2011 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ece Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/25/olumu-ozlemek-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!