Ölümü özledim anne Şiiri - Sinan Bayram

Ölümü özledim anne
ecel kapısını çalasım var
ah edip gülleri soldurmadan
bu dünyadan gidesim var
hayat güzeldir bilirim
yaşamak güzeldir
severek sevilerek
ama ben ölüyorum işte
yaşarken ölmenin adıdır bu halim
yokluktan varlığa iz sürerken
bir nefeslik ömrüm kaldı
sadakatle ölesim var
veremedim imtihanımı ne yazık ki
layık olamadım hakkın verdiğine
yüreğim ağır geliyor artık bana
uyuyan cehennemi uyandırasım var
ölümü özledim anne
bir illet ki beni bitir di
hak vermişti bu imtihanı
ben bu hastalığı yenemedim
vuslat başka bahara kaldı
arkadaşlarım hayatı eskitirken
ben ölümü ölüm beni eskitti
gözlerimi yumup ölesim var
nice yaşıtlarım yaşarken gönlünce
ben yoklukta can buldum
yedi kat semadan düştüm
yedi iklim sararıp soldum