Yolbaşçı'mıza Şiiri - Abdurrahman Gülseren

Sanmayın korkak, hayalperest, haindi,
Sanmayın ikbaldi, şöhret, şandı Enver.
Hele bir okuyun, sorun, bakın kimdi?
Bir kutlu devletti, ruhtu, candı Enver.

Başında Hak hilali, alkandan fesi,
Kaytan bıyıkları, baruttan nefesi,
Makedonya, Kafkas, Pamir'in efesi,
Heybeti ki ma'rûf-i cihandı Enver.

Bardız geçidinde düşmana saldıran,
İslam'ı yeniden ayağa kaldıran,
Türk'ü cihan şümul hülyaya daldıran,
Ölümü öldüren, bir ünvandı Enver.

Pınarıdır, akan suyun, ırmakların,
Rüzgarıdır, Ay Yıldızlı bayrakların,
Şehit kanıyla sulanan toprakların,
Hamuruyla yoğrulan, vatandı Enver

İslam'a ümit, yüreklere nişandır.
Şehadete, yekpare kılıç koşandır,
Ve Ravza-i Mutahhara'da coşandır,
Hak'kın üstüne Türkçe, doğandı Enver.

Altay'dan Tuna'ya bütün Türk illeri,
Ne misteri tanırız, ne de monşeri,
Gökte Hak'kı biliriz, yerde Enver'i,
Uğruna canlar feda, Turandı Enver.

İslam'ın neferiydi, Türklere baştı,
Ülküsü uğrunda, durmadan savaştı.
Kafkasları aştı, Turan'a ulaştı,
Çeğan'da ebedi, taht kurandı Enver.

Yürekte sönmeyen, hürriyet ateşi,
Kafkasya kartalı, Türklüğün güneşi,
Cennette, Resulü Ekrem'in kardeşi,
Bir tek Hak önünde, diz vurandı Enver.

Talat'ın dostu, Askeri'nin sırdaşı,
Resneli Niyazi'nin, can arkadaşı,
Kuşçubaşı Sami, Eşref'in yoldaşı,
Türk'ün başbuğu, ulu hakandı Enver.

Ne sadece insandı, ne kemik, etti.
Ülküsü Türk'e, İslam'a hürriyetti.
Türk'ün, tüm günahlarına kefaretti.
Turan'a İsmail'ce kurbandı Enver.