Ölümü Konuşurken Geceye

kokunun olmadığı odalar
sessiz çığlıklarına sarmalanış
enjekte ediyor kendine varlığını

aralanırken kapı
yağlanmamış menteşesi
bozuk kolu kapının
yoksunluğunun ortasından
varlığının sesi

yarasalar uçuyor
memeleri süt dolu

geceye düşen ayın şavkı
yarasalar uçarken
gölgesi keser ürpertileri

sus
komuş
ma

sessizliğin konuşuyor
sağır gönüllere
geceye katran
geceye yokluğun çalar
çalar çanlar
senin gidişinde
takılan saatin ayarında