Ölümü Karşılayış Şiiri - Mehmet Sabri De ...

Mehmet Sabri Demirci
16

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ölümü Karşılayış

Söndürün tüm ışıkları
Bu gece son kez olsun seyretmek istiyorum yıldızları.
Ay karanlık,
Ölüm kadar sessiz gece
Ve yalnızlık kokulu bir türküyle
Selam ediyorum;
Sevda kefenini kendilerine sevgili eyleyenlere

Herkes burada,
Son seferime gelmişler
Ve bu karanlıklar içinde kayboluşuma!
Dualar okunuyor başucumda
Anam,babam oturmuşlar
Çaresizliğe giyinmiş gözleriyle acı bir ninninin son durağında
“Bırakıp gidemezsin”diyor anam,”bırakıp gidemezsin! ”
“Vakit çok erken daha”
Göz-nurum; ölüm çağırıyorsa beni yanına
Ve üstelik hiçbir şey kalmamışsa yaşamak adına,
Sabırlı ol,sağlam ol!
Anlasana
Alt tarafı güneş bensiz doğacak bundan sonra
Alt tarafı geçici bir ayrılık benimkisi.....

-2-
Şimdi ne demeli
Suskun bir haykırışın arkasında geçen
Şu kısa ömrün son deminde?
Öyleyse;
Halaya durmalı tüm aşıklar
En güzel türkülerini söylemeli ozanlar
Hüznünde sevdalara gebe kaldığım şiirler okunmalı başucumda
Son kez olsun gözyaşımla yıkanmalı hasretim
Son kez hıçkırıklarla ağlamalıyım!
Hoşçakal anne,baba hoşçakal!
Kardeşlerim ve dost bildiklerim
Demedim mi bu bendeki yara pek yaman
Bu kahır ölümden beter
Demedim mi bu dert beni kanser eder!

Şimdi her soluk hançer gibi sokulurken bağrıma
Yalnız bırakın beni bu Hint-fakiri yatakta...

-3-
Ey sevgili!
Affet gayrı beni.
Unutmadım,
Söz vermiştik iki şey üzerine
Asla bırakmayacaktık birbirimizi
Ve en kötüsü ayrı düşsek bile birgün birbirimizden
Yaşamayacaktık,yaşayamazdık

İlk sözümü tutamadım
Orta yerde bıraktım seni.
Lanet olsun! Kurtlara yem oldun belki
Bir bilsen sevgili,bir bilsen!
Bil ki gideceğim yerde bekliyor olacağım seni

Çok savaştım ikimiz için,
Aman vermez dağlara kafa tuttum
Ama yenildim,tükendim!
Çiğneyip geçtiler üzerinden yüreğimin.

Yokluğundan beri yüzüm yerden kalkmaz oldu
Hep utandım senden,
Utandım sevdalardan
Hayalini kurduğumuz yarınlardan
En çokta; aynaya baktığımda gördüğüm şu adamdan
Ölesiye utandım!

Kara haber tez duyulurmuş
Bugün yarın öğrenirsin göçüp gittiğimi
Koca bir yalan gibi.
Biliyorum,
Haykıracaksın dört bir yanına
Seni ikinci kez terkettiğimi.

İşte şimdi ikinci sözümü tutuyorum
Şu bedeni,şu yaşayan cesedimi
Gerçek ölümle yıkıyorum.
Sen gittiğinden beri ayılmadım ki hiç
Hiç bakamadım ki yıldızlara,
Hiçbir şehir söndürmedi
Beni yangın yerine çeviren sevgini.
Çok yıprandım sevgili,çok yıprandım!
Önceden bir dilim ekmeğin davasındaydım
Yalanmış!
Gittiğinden beri bir tek sana acıktım.

Galiba doluyor vadem
Bastırdıkça bastırıyor kitapsız sızı
Ve hala akıtabiliyorsam birkaç damla gözyaşını
Kirlettiğim sevdayı temizlemek için
Affetmen için beni!

Artık gidiyorum sevgili,
Bak ecel kapıda
Ararsan birgün beni,gözlerindeki yaşlarda ara
Duy sesimi,duy!
Yaprakları hışırdatan şu yorgun rüzgarda
Kıyamette kavuşmak yazılmışsa alnımıza
Dedim ya; bekleyeceğim seni
Cehennemde bile olsa.
Sana son sözüm bu olsun sevgili,
Elveda....elveda......

Mehmet Sabri Demirci
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 13:16:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Sabri Demirci