Ölümü Gördüm. Şiiri - Aynur Meydan

Tam da hayattan kesmişken umudu,
Gene gökyüzündeki yıldızlar kadar yalnızken,
Dönüp dolaşıp aynı yere gelen kaderime,
Kahrederken için için,
Ölümü gördüm.

Nasıl herkesin elinin kolunun bağlandığını,
Gidenin ardından hiçbir şey yapılamadığını,
Sevdiklerinin,ailesinin boynunu büküp,
Gözyaşlarının yarıştığını,
Tüm hayatın,72 yılın,
Bir helva kavrulmasına sığdığını gördüm.

Düşündüm seyrederken tüm yüzleri tek tek,
Ağlamayı yakıştıramadıklarımın ağladığını,
Telaş,koşturma,hizmet,
Hoşgeldin duaları gibi edilen,
Güle güle dualarını,
Bir bebek yatağı gibi hazırlanan,
Mezarı gördüm.

Dedim ki kendime,
Hakikaten bir buna çare yok.
Bir tek ölüme.
Sadece o herşeyin sonu,
Gerçi inanmayanlar için bu böyle.
O zaman kahretmek yok son nefese kadar,
Şükretmek lazım doğan güne.
Ve en önemlisi o günü gördüğümüze sevdiklerimizle.
Devam etmek umutla,sevgiyle,elele
Yaşama ve yaşamaya sarılmak gerek.

İşte son vazifemiz bitti,
Herkes üzgün,dağılıyor çeşit çeşit yerlere.
Bir tek şey aynı,
Bugün de unutulmazlar içine girdi.
Hep içimiz sızlayacak geldikçe aklımıza.
En çok evlatları,kardeşleri yanacak yanacak kavrulacak.
Ama onlarda yaşamaya devam edecek,
Artık kötü hatıralar hiç hatırlanmayacak,
Hep güzel günler akıllarda kalacak.
Güle güle Sn Nuri Okumuş.
Yerinde güller açsın,
Hayatın boyunca yaptığın espriler gibi.
O bilmediğimiz hayatta da çevren mutlu insanlarla dolsun.
Hep gülsün seninde yüzün,babama da selam söyle.
Tüm kaybettiklerime,
Selam söyle.
Güle güle.

01/08/2009
Emekli öğretmen
Sn.Nuri Okumuş Anısına.....