Ölümü düşünmek
Mezarımın baş ucunda
Ben ağlasamda
Yağmur damlalarından
Duyulmasa.
Ölümü düşünmek
toprakların
Üstünde biten Otların kuruyup giderken
Senin kimsen olmadığını anlarken
Yağan karın eriyen suyundan nasiplenirken buğday taneleri
Musalla taşına değer belki gözyaşlarımın
Rengi
Yüreğimde parçalanmış olan yalnızlıkla.
YUSUF AHMET BOZ.
Kayıt Tarihi : 8.6.2021 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kere
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!