kaç savaş yaşadı bu gözlerim
gündüzler kor, geceler yarasa
ufalanıp düştü kocamış tavan
kaç gömüt açtık aynı ölü için
ölmekten bıkmış vücutların
kendinden umudu kestiği gece
kaç ruh uçurduk serviler gibi
yükselip gittiler bezgin
kaç insanın uğrağıdır bu yer
gelip taze hayat dilediler
üstlerinde kırmızı susamlar
kaç aşk gömüldü bu sazlığa
düşleri olabildiğince engin
Kayıt Tarihi : 15.11.2013 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!