İnsan bir muamma, her anı bir düğüm
Bazen ne tatlı şey; engin bir deniz.
Bazen de bir problem hatta kördüğüm
Öyle ki biz bizi bazen bilmeyiz.
Hayat: Bir yol, geçit; zamansa belli,
Gaye, hedef, inanç, ideal… insan
Boş değil hiçbir şey, hepsi bedelli
Düşün her şey ve hiç… tuhaf bir lisan
Ölüm bir korkulu rüya misali
Başında herkesin, en tatlı canın…
Ölüm: Tek değişmez dünya hali
Tadan bilir her şeyini o anın.
İntihar bir bela inanan ruha
Kurtuluşu yok hiç; ebedi ateş.
Öyle bir durum ki yer yok eyvaha
Kurtaramaz ana, baba ve kardeş...
Dert sıkıntı, keder.. insanlar için
Ama her gecenin bir sabahı var.
Dert elbet olacak, sorma hiç niçinA
Bak kahkahada da gözyaşı var.
Nefes almak, duymak hayatı ne hoş,
Görmek dostlarını hatta düşmanı
Sevmek yaşamayı, sevebilmek ne hoş
Yaşamak doyasıya her saat ve anı.
Ne üzül ne de üz sevenlerini
Hayat daha bir hoş, inan hoş olur.
Bırak şu güllerin dikenlerini.
Bugünlerde mazi, bir tatlı düş olur.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kız vardı çoğunuzun adını bile bilmediği bir Anadolu kasabasında... Gençliğinin baharındaydı, duygusaldı ve fazlasıyla alıngandı ya da hayatı fazla ciddiye alıyordu daha nelerle karşılacağını bilmeden, düşünmeden. sık sık ölümden söz ederdi. Hiç yakışmadığı halde dudaklarına, ölüvermekten söz ederdi. Kolay bir şeymiş gibi... O şaka mı yapardı bilmem ama bu sefer de ben ciddiye almış ve bu dizeleri yazıvermiştim, yaşama sevinci ve umut dolu olarak. O mu - şükürler olsun- yaşıyor sevgi dolu yüreğiyle. Tevfik Yaşar Tekeli
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!