Ölümü Düşündüm Şiiri - Ahmet Ünal Çam

(Yaralı bir terörist)
Ölümü düşündüm
Şu bahar gününde
fidanlara can gelirken.
Kanaryamı hatırladım
elimde can verirken.
Ölümü düşündüm,
Kavak yellerim eserken.
Yaşamak böyle güzelken.

Ölüm'ü düşündüm
Cesedim sürükleniyor
bir savaş meydanında
düşmanlarım bir yanda
dostlarım bir yanda ;
'Biz kazandık!.' diyorlar
Kaybeden ben'im...

Ölümü düşündüm,
Sevda dolu yüreğimde,
24 yaşımın gençliğinde.

Umutlarım nerede ?
Yarınlarım nerede ?
Hatıra kaldı umutlardan
Üç kurşun göğsümde.

Hazır değilim ölmeye,
Niyetliyim ;
güzel günler görmeye
Niyetliyim ;
sevmeye-sevilmeye.
Niyetliyim ;
'Yaşadım.'demeye.

Bana yaşanacak
günler bırakın,
Çekin kurşunları
yüreğimden çıkarın.

Penceremden bahar
görülüyor,
parkta çocuklar
oynuyor.
Kimse bilmiyor,
...kimse bilmiyor;
Yaşamayı çok seven biri
...burda ölüyor.

Çocuk olmak istiyorum anne,
Bütün nefretlerden azade.
Bana bir selam getir anne,
Bana bin selam getir anne;
Tüm sevgilerden.
Bana bir umut getir anne,
Bana bin umut getir anne;
Yaşanacak günlerden.