Ölümü Düşün! ! Şiiri - Saim Bastık

Dinle mümin kardeş, sözüm sanadır
İbret istiyorsan, ölümü düşün.
O'ndan geldik, dönüş yine O'nadır
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Komşun aç yatarken, sakın yatma tok
Doğru ölç,doğru tart,çok dikkat et çok
Her canlı tadacak,ondan kaçış yok
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Nefsine uyupta,harama dalma
Yetimin,öksüzün ahını alma
Kul hakkına af yok, onunla gelme
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Sakın gönül kırma, ol hep şen şakrak
İnsaf et, ayırma daldan bir yaprak
Hepimize düşen bir avuç toprak
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Bir hastalık gelir, çöker bedenin
Ne şöhretin geçer, ne paran senin
Biliyorsun, cebi yoktur kefenin
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Bir kul göster bana, gelipte kalmış
Var mı öbür yana gidip de gelmiş
O yüce peygamber, o bile ölmüş
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Emri ilahiye karşı gelinmez
Nerden gelir, nasıl gelir, bilinmez
Gidilince, ordan geri dönülmez
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Dünyanın malına, etme çok heves
Mazluma arka ol, sessizlere ses
Ömür dediğin ne, bir ılık nefes
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

İhtiyarı, genci, hepsi bir yerde
Atan, deden, kaldı bak resimlerde
Bundan öncesini hesabet bir de
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Bak; şu mezar, yeni doğmuş bebenin
Diğeri de, doksanlık bir dedenin
Hazır ol, belki de ilk sıra senin
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

Burada ağlanır, burda gülünür
Lâkin hesap, öbür yanda görülür
Bir bakarsın,yarın salân verilir
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

HARÎMÎ; bilirsin, bu dünya yalan
Mal ile,mülk ile biraz oyalan
Hoş bir sada imiş kubbede kalan
İbret istiyorsan, ölümü düşün.

19/10/2005