Ölümü Biz Yok Ederiz Şiiri - Taki Örs

Hani dünyayı ilkelken bile
Ortak bölüşürken,
Hani bu dünyada özgürce ve kardeşçe,
Öldürmeden ve sömürmeden
Birlikte yaşarken,
Bir gün biz olduk köle,
Onlar bir avuç sahip.
Sonra onlar bir avuç bey oldu,
Biz çoğunluk yine köle.
Onlar bir avuç kapitalist oldu,
Biz milyarlar hala çağdaş köle.
Fakirlikte-zenginlikte böyle oldu,
Böyle oldu babadan oğulla, bize miras.
Dünyanın başına böyle çöreklendi,
Birkaç yüz aile,
Biz milyarız.
Hani toplasan bunları bin etmez;
Yardakçısı, hizmetkarı, işbirlikçisi, haini,
Toplasan milyon kişi etmez.
Biz milyarlarız.
Olsa da onların ırkları, din-imanları-kitapları,
Ve de peygamberleri-Allah’ı;
Olsa da yoktur.
Yoksa birler, yüzleri nasıl yönetir?
Koyun gibi sağmak için
Ayrı-gayrı
Sadece bize vardır canım kardeşim.
Bir çoban koca bir sürüyü,
Ak koyun-kara koyun demeden, nasıl sağar?
Gütmeden, sütünü, yününü,
Hatta canını nasıl alabilir ki canım kardeşim?
Onların yoktur birbirlerinden farkı,
Neden bizim var canım kardeşim?
Sömürü gerçek, gerisi yalan,
Sen durmadan böyle oyalan.
Onlar bir avuç ezen,
Bizse milyarlarca ezilen.
Onlar için ölen biz, öldüren biz.
Hani bir olsak silaha gerek yok,
Onları tükürüklerimizle boğarız.
Ölümü ve sömürüyü,
Bir tek biz yok ederiz canım kardeşim.