Ölümü Bekleyen Kadın

Yüreği ak, gözleri yaşlı
Sonbaharda dökülen yapraktı
Yıllara yenik düşmüş
Acılara bürünmüş
Bir tuhaf fısıltıydı
Sessiz çığlıkları
Kaybetmenin tadını
Çaresizliğin adını
Ölüm koymuştu
Unutmaya mahkum bir sevdalıydı
Ölümü bekleyen bir kadındı…

Kurtuluş son nefesi almaktı
Tüm hayalleri yalan
Tüm yalanları gerçekti
İnandığı her şey
Koskoca bir yalandı
Çok geç anladı…

Yıllar önce yitirdiği bir ümidi vardı
Bir hayali bir sevdiği vardı
Kayıp bir kentte hepsini yitirdi
Sonunda
O kayıp kentin kıyılarında kayboldu…

Seviyordu
Seviliyordu
Hayalleri vardı
Ama inandığı her şey
Koskoca bir yalandı
Ölümü bekleyen bir kadındı…