Gönlüme Nefes alıp veriyorum,
Gör, hayata devammı ediyorum,
Zamanda sular gibi akıyorum,
Aheste aheste bak yürüyorum,
Ölümle birlikteyim geziyorum,
Mezar Kitabeleri okuyorum,
Kara toprağa nazar ediyorum,
Ey nefsim ben hiçmi uslanmıyorum,
Dünyalık hayallerin peşindeyim,
Gönlümde ölümle içiçeyim,
Ne'de yaman çelişki içindeyim,
Gerçi çoktan kabrimin içindeyim,
Ya Allah- Ya Rahman ân seninleyim,
Bağışla aczimi son nefesteyim
Uyandır zat'ı insan-ı kamille
Kurtulayım gafletten şehadetle
27. Agustos. 2015
Eyup Sultan/Istanbul
Mustafa Mesut DurmuşKayıt Tarihi : 20.3.2016 07:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eyup Sultanda abir ziyaretlerinden dönüşümde bir akşam. Kabir bu kadar hiç sevimli gelmemişti bana.Beni adeta içine çekiyor.Sanki ona koşuyordum.Hani insanı bazen kan çeker ya birisine doğru. aynı öyle bir his. Kan çekiyor beni kabre doğru. Rabbim ben senden razıyım.Sana layık kul olamadım.Ne olur gidecek bir kapım yok. Sende bende razı ol. Mal senin Mülk senin.Cennet senin Cehennem senin.Araf senin.Benden razı ol.Başka br şey dilemem.Beni affet.Başka ihsan dilim ile istemem.Bana seni gerek seni.Benden Razı ol Y arabbi.Toprak çekiyor iken beni.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!