Ölümü Beklerim Şiiri - Nizamettin Ergül

Gidişinden sonra ümidimi kestim dönüşünden
Hazırlıklarımı yaptım.Ölümü bekledim.
En güzel entarilerimle süsledim kendimi
Hayata elveda deyip.Ölümü bekledim.
Gözlerim ardından çok ıslandı
Gönlümde sayende uslandı.Ölümü bekledim.
Saldım kendimi bir boşluğa doğru
Ne yememe dikkat ettim,nede geleceğimi düşündüm.
Bir çırpıda koştum bütün hayatımı baştan sona
Çekildim kabuğuma.Ölümü bekledim.
Kilit vurdum yüreğimin senle dolu tarafına
Ne kaldı ki yarına.Ölümü bekledim.
Dünyalara değişmezdim saçından bir teli
Gel gör ki sen kendine layık gördün eli
Ecel dindirsin artık içimdeki seli
Bir duvar dibinde çöküp.Ölümü bekledim.
Tebessüme bile mecalim kalmadı, nasıl güleyim
Felek kahpe,zaman acımasız ben neyleyeyim.
Bir deri bir kemik kaldı bedenim
Göçersem bu diyardan bilki aşkın nedenim.
Buğulu camlara resmini çizdi ellerim
Sipariş verdim beyaz olsun kefenim
Gidişin oldu dönülmez seferin
Ben bana bile küstüm.Ölümü bekledim...