Gece boğulurken her şafak
Nesnelliğini yitirmiş bir sabahta
Beklemek, bir ölümü izleyerek
Ki sanki canlıyım der
Her gece, şafakta ölerek
Aydınlık bir kefen içinde
An an eriyerek.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yine dökülmüs yapraklar, güz gelmeden...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta