Nedendir ölümü bu kadar çok isteyişim?
Bilinmeze yolculuğu benim için bu kadar çekici kılan ne?
Belki de sebep içimdeki bilinmezliktir
Bilinmezliğin bilinmezliği istemesi...
Ve iki soru,
Neyden mutlu oluyorum ben?
Herşeyden!
Peki neyden mutsuz oluyorum ben?
Yine herşeyden!
Mutlu olmak için milyonlarca sebebim var
Ama mutsuz olmak içinde dimi?
Sonunda ben ne yapıyorum peki?
Ne mutluluğu, ne de mutsuzluğu tercih ediyorum
Her zamanki gibi bilinmezliklerimin içinde boğuluyorum...
Bu daha çok acı veriyor insana
Nefret ediyor oluyorum bazen kendimden
Sonra bu kim diyorum, böyle davranan da kim oluyor?
Aynalara bakamayışımın
Aydınlıkta duramayışımın sebebi ne sanıyorsunuz?
İnsanların yanından geçerken hızlanışımın
Onların beni farketmemesi için telaşlanışımın
Ve bu telaşla savrularak yürüyüşümün sebebi...
En iyisi, daha fazla kimse beni farketmeden
İçimdeki bilinmezliğin ebedi bilinmezliğe kavuşması
Evet evet en iyisi bu!
Kayıt Tarihi : 24.2.2008 02:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!