4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Bir geceyi geçirmek için dövünüp duruyorum
Ölümü andım kurtuldum
Bir adam vardı öldü, hatırlıyorum.
Ben öldüğümde de yanımdaydı.
O yorgun ama tükenmez ölmekten.
Ağlamaktı en uzun neşesi
Bütün gözyaşları, bütün kelimeleri isyandı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta