Bir geceyi geçirmek için dövünüp duruyorum
Ölümü andım kurtuldum
Bir adam vardı öldü, hatırlıyorum.
Ben öldüğümde de yanımdaydı.
O yorgun ama tükenmez ölmekten.
Ağlamaktı en uzun neşesi
Bütün gözyaşları, bütün kelimeleri isyandı.
Karanlık biriydi.. Ne iyi..
Öğrendim ki bir gülü tutmuş bilmeden
Öyle ölmüş ilk defa, ölür
Her gece gelir,
Bunca yıl karşılaştık ama yetmedi.
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!