Ölümsüzüm Şiiri - Ramazan Arpacı

Hayata borcum var
Bitene kadar ölümsüzüm
Beş on günlüğüne ödünç kitap aldım
Bu demektir ki beş on gün daha ölümsüzüm

Açtım paketi yaktım bir dal
İzmariti tutuşana dek ölümsüzüm

Azrail’e bir can borcum var
Onu ödeyene kadar ölümsüzüm
Bakkal Beşir’e on altı lira
Sonra otuz dolar yakıta
Sonra uçan kuşa
Dağa, taşa, insanlığa borcum var
Yeni doğmuş yeğenime
Oyuncak gemi borcum var
Hepsini ödeyene dek ölümsüzüm

Kalem basmışım bu yola
Ama savrula savrula
Ama yalpa vurarak
Düşe kalka ya da hoplaya zıplaya
Diyeceklerimi noktalayana dek ölümsüzüm
Noktam ölümüm.

Saat akşama, güne
Gün haftaya, aya
Aylar yılbaşına, yıllara
Yıllar bir ömre varıncaya dek ölümsüzüm
Saat ömrü vurana
Ben ömre varana değin ölümsüzüm
Varıp vuracağım saat ömrüm
Duvağım olacağı gündür ölümüm

Kara bahtım aklanana
Beni bulup ta sevdalım sarana değin ölümsüzüm
“Ya dönmezse bahtın,
Ya bulmazsa sevdalın” deme
Gecenin güneşe karardığı
Güneşin de geceyi akladığı gibi
Baht da döner bahtsızlık da
Hayatın alnına şakladığı
Ölümün hayatı kucakladığı gibi
Sevda da vurur başına
Sevdalın da girer koynuna.

Belki rapora dokuz ay ömür çizecekler
Beyaz önlüklüler
Bir kaybım yok!
Yine ölümsüzüm yine ölümsüzüm
Dokuz ayım dolana değin olsa da ömrüm.