Ölümsüzmüşüm Şiiri - Bilal Yıldırım 2

Bir an düşündüm;
Ölüm, ölmek midir?
Yoksa ölümsüzlüğe gitmek midir?
Yaşamak son mudur?
Yoksa sonu ölümsüzleştirmek mi?
Bir an durdum.
İç geçirdim.
Ve düşündüm sadece...
O vakit bir çiçek açmıştı dalında.
Derken
Zaman geçti erkenden.
Son yaprağını düşürdü dalından.
Ne oldu anlamadım!
Daha yeni yeni kendime gelmişken.
Hava buz gibi ve soğuktu...
Sanki bir varmış ve bir yokmuş.
Bir başlangıç ve bir sonuç.
Son kelime ve son bakış.
Sona doğru bir başlangıç.
Düşündüm sadece.
Bir iç geçirdim.
Tıklayan saatin sesine gittim.
Sonra ansızın kendime geldim.
Ölmüşüm.
Ve ölümsüzmüşüm...