Ölümsüzlüğün Adını Aşk koymuştuk

bir gitar konçertosunda buldum seni,
nağmelerin sesi, kalbime vurur gibiydi.
yüreğimde ki teller koptu.
yasakları oynadı içim şimdi.
hoş bir müzikti aslında,
acıları hatırlatıyordu nedense bana.

bir piyanonun duşlarındaydı aşkım.
çaldıkça nehirler gibi coşan gönlüm,
bitmeyen beni sürükleyen bir resitalde.
hayatım dudağından çıkacak ufacık bir sözde.
gözyaşlarım bir senfoni, yağıyor yağmur gibi,
devamlı süren bir müzik misâli.

bir sazın tellerinde bulmuştum aşkı.
türküler bir oktu saplandı yüreğime, yaktı.
ruhum coştu gönlüm ağladı... acıklıydı.
seni anlatıyordu her nâme de sen vardın yine.
bitmeyen aşkımız, gelmeyen muradımız,
satırlara sığmayan sevgimiz, kaybolan umutlar,
yoklara karıştı şimdi.

bir akerdionun hüzünlü nağmelerinde,
raksediyordu bir ispanyol, müziğin eşliğinde.
kaybolmuştuk bir anda, sen ben de ben sen de.
biz de başlamıştık dansa, deliler gibi.
ciğerlerime çektim nefesini, her soluduğun havada.
öyle çektim ki sarhoş kimmiş benim yanımda.

Bir romen şarkısında karşılaştık senle..
sahne de ikimiz, gözler üzerimizde..
bir sevgi fırtınası esmişti gönlümüzde.
yalnız biz vardık bizim için çalıyordu müzik.
ikimiz de unutmuştuk bir anda herkesi,
ölümsüzlüğün adını aşk koymuştuk çünki.