konuşmaktan seni dinleyemez olmuştum
oysa şimdi nasıl da dinliyorum sesini
gecenin gündüze en yakın olduğu sessizliğinde
ağlamadığımı bilesin…
yalan söyledim ey sevgili yalan yalan
ağaçlardan kuşlardan çiçeklerden beterim
hepsini kestiler
hepsini yoldular
hepsini kopardılar
benimse neyim vardı ki
hiç…
şimdi kimbilir kaçıncı dünya savaşındaydım
kaçından kaçmak istedim
bağıra çağıra barış barış dedim
tek başıma
şimdi olsaydın ne de güzel söylerdik
savaşlara inat barış türkülerini
ben nakaratlara eşlik ederdim
sense yüreğimi dağlardın sesinle
ölümsüzlüğüm olurdu sesin ve gülümseyişin…
Kayıt Tarihi : 10.8.2011 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!