Bazen ölümü hayal ediyorum, seviyorum da hatta ölümün manası sessizlik ve derin… Uyanmamak üzere uyku, uykuları özledim. Derin. Derin dalarım bu rüyaya uyanıp da hayata döndüğümde ne de çok sebep varmış yaşamak için, ne sayılar ne de kelimeler yeter bunları saymaya belki de. En korkuncu geridekileri düşünememek. Shakespeare’e inat vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama derken geriye dönüşünü, geride bıraktıklarına bağlarken ben sadece benleşip bencileşiyorum, sonra geriye dönerken yine her şey oluyor herkese dönüşüyorum... Belki de aynı merdivenlerden geçiyoruz inip çıkarken. Ben inerken o çıkıyor.….22.07.2017 istanbul
Fuat Çelik AgirîKayıt Tarihi : 25.6.2023 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim üstat
TÜM YORUMLAR (2)