Ölümsüzler Şiiri - Çetin Örnek

Ölümsüzler

yorgun gövdesinde kuruyan yapraksız dalları ve
bahtına egemen yılları,
renksiz bir tuval üstüne an an çizilmiş şairin
ışıkları içine sönmüş bir hayattı nefesini güçlükle aldığı
yitirdikleriyle
yitti
ve
bitti ömür
fakat
kalabalıktı arkası
matem izli poyrazın önüne kattığı güz yapraklarıyla
kimsesiz bir kuytuda
huzur ekilen sessiz duldasında sakin ve mutluydu ihtimalerde
taş yastığın üzeri
sarısı ılık çınar yapraklarıyla beslenmişti
özlemsizdi gün'eş yorganı bulutlara
düşlerinde yıldız tozları
cennetinde şiirden ayetler
ilhâm vururdu papatya bakışlı kar tanelerine
kış yoktu gönül ikliminde
bir hayali yaşlanırdı bir damla renkli kalem ucunda
ama
her yeni yıl bir umut getirirdi görünmez eliyle
vuslata hasret
ölümsüzlere...