Ölümsüz Yâr Gerekir... Şiiri - Mecit Aktürk

Samîmiyet ölçüsüdür her işin
Hayra azim, insana âr gerekir.
Tefekkür et! Vazifen ne, bir düşün!
Ölümsüz kim, kime mezar gerekir?

Ne bu gaflet, dünya hırsı, bu telaş?
Ne zamandır helâl olmuş haram aş?
Nedâmetin nişanesi gözde yaş
Sırrı fehim, sînede hâr gerekir.

Gâyesize nefes almak eziyet
Kalbe kasvet, kem söz olmuş meziyet
Tezgâhı boş, yok satıyor şer niyet
Edep,ilim, dile âyar gerekir.

Havada pus, göz görmüyor limanı
Mahzûn kalbe zâr etmenin zamanı
Avuçta kor! Tutmak için îmânı
Zikre tâlim, ıssız diyâr gerekir.

Zengin, fakir, rezil, vezir-vüzerâ
Girer birgün çukurdan bir mezara.
Çıkmak için Hakk katında huzura
Cürme nâdim, nurlu dîdâr gerekir.

Kanma günün sabahına, güneşe
Akşam olur ne zevk kalır ne neşe
Dayanması zor diyorsan ateşe
Derde Hekim, şerike dâr gerekir.

Sanma dünya, alem için, meşk için
Sor Ârife, "vuslat nedir, aşk niçin?"
Akledene gönlündeki köşk için
Rahmân, Rahim, ölümsüz yâr gerekir.