Ölümsüz Toprak Şiiri - Yusuf Ter

Toprakta doğurgan hayat var
İnsanlarımız aç
Aşa muhtaç
Torpili olanlar alacak ambardan
İnsanlar aç bekliyor
Ekmek ve zeytin insana cazip geliyor
Suya da zam geliyor
Hayat nedir söyle bana
Sen yaşadığın yeri anlat bana
Yoksulluğu sor bana, anlatayım sana
Zaman geçmeden hemen…

Soğukta hırka lazım
Kışın odun, kömür lazım
Sıcak tarhana, ekmek lazım
Üşümeden sokağa çıkarım
Söküklerim yama tutmaz
İplik çürük, düğüm atılmaz…

Aç uyuyup tok kalkıyor insanlar
Toprağa ekilenler insan elinden
Eller nasırlı
Gözler çapaklı
Diller yaralı
Kıymeti bilinmez ananın babanın
Toprak ölümsüz
Ölümsüz toprak….

Yusuf Ter 16.05.2007
Saat 15:21 İsviçre