Umutsuzluğun adı ile anıyorum adını,
Bir iç çekiş oluyor.
Nefesim tükenirken içimde acı
Karanlık içinde ki gözlerin
Hatırlatıyor bana anıları
Işıktan doğuyor gölgem
Ama aşamıyor yıldızları
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta