Ölümsüz Sevgi Şiiri - Münevver Şenol

Dün,
Şöyle daldımda bir eski günlere.
Zaman tünelinde buldum ben beni.
Hey gidi günler dedim, kendi kendime.
Nerde kaldı o bitmez tükenmez sevgili.
Bebekteyim gel derdim hemen gelirdin.
Hiç bir menfaatinin olmadığını da bilirdin.
Sadece ve sadece, bir merhaba, tokalaşan iki el.
Oturduğumuz çay bahçesinde gelecekten konuşurduk.
Birde havadan sudan muhabbet işte.
Ora nere bebek nere, şimdi evliliklerde bile kalmamış,
Aman Allah'ım!
şu büyük sevgiye bakarmısın bir kere.
Şimdi gözlerin kaldı aklımda sadece gözlerin.
Galiba yeşilmiydi ne?
Ama ben bakamazdım utanırdım.
Bir daha ki sefere bakıcam derdim.
Ama göz göze gelirdik gene bakamazdım,
Çünki utanırdım.
Biliyormusun ikimizde kız çocuklarını çok severdik.
Olursa ilk çocuğumuz kız olsun derdik.
Evet benim kızım oldu
Senin de iki oğlunun olduğunu duymuştum.
İşte bizim zamanımızda sevgi, öyle saf öyle temizdi.
Bebekteyim gel derdim, hemen gelirdin.
Hiç bir menfaatinin olmadığınıda bilirdin
Sadece bir merhaba tokalaşan iki el.
Oturduğumuz çay bahçesinde gelecekten konuşurduk.
Bir de havadan sudan muhabbet işte.
Ora nere Bebek nere şimdi evliliklerde bile kalmamış.
Aman Allah'ım!
Şu büyük sevgiye bakarmısın bir kere.
Ne yazık ki sevenler kavuşamıyor
Şu acımasız kadere bakarmısın,
Bakarmısın bir kere.