Ölümsüz Sevdim Şiiri - Ümit Ürper

sabahın doğan güneşinde hayaz gecelerin sessizliğinde bir başıma bilmediğim bir şehirde kokunu özledim elimde sila ama ben senin ellerini tutmak isterdim göğüsüme saplanmış namerdin kurşunu ben kurşunu değil senin sevgini issettim uykusuz gecelerimde senin hayalinle dertleştim sanki çıkıp gelecekmişsin gibi birgün güneş bizim için doğacak güzelim hayaz gecelerde üşürsen heyer işte ozaman ben geleceğim içine bir sıcaklık düşerse heyer sana olan sevgim sana olan özlemimdir sakın unutma güzelim ben seni ölümü göze alarak sevdim bekle beni güzelim birgün sana döneceğim ben seni ölümsüz sevdim parlayan yıldızlarda hen parlak olanı benim olsun dedim ayın açık yüzünde karanlık geceme ışık olduğunda sanıyorum ki sen geldin hep seni düşünüyorum güzelim ben seni ölümsüz sevdim gözlerim şafakta aklım hep sende birgün döneceğim geriye ellerim ellerini tuttuğunda gözlerim gözlerine baktığında içime bir ateş düşecek belkide bu ateş beni yakıp gidecek göz yaşlarından bir yağmur yarat ve bana gönder senin sevginle senin hasretinle senin hayalinle yanıyorum güzelim ben seni ölümsüz sevdim