Ölümsüz müsün? Şiiri - Gül Yazganarıkan

Gün gelecek, gül yüzlüm, güleceksin üzülme
Gün gelecek, dikenler batmayacak tenine,
Ağlamaklısın kirpiklerin ıslak mı yine,
Ölümsüz müsün ki bu gam, bu keder niye,

Ölümsüz mü ki evren, telaş içindesin...
Kaç yazı bitirdin, kaç kışı eskittin.
Daha dün, kucakta gezmekteydin...
Daha an geçmedi ki üstünden,
Sen ne güzel gülerdin...

Acılar, üzüntüler, geçmiyor mu sanırsın...
Aşka inanmışsan daha çok aldanırsın...
Büyüdüm diyorsun da, farkına varmaz mısın...
Adem, Havva kalmış mı yaşadığın bugüne..

Ömür bak nasıl geçti, hala uyumaktasın...
Gerçekle, hayali niye bir tutmaktasın...
Umudun yitirirsen, yarına varamazsın...
Varacağın yer yine ölümsüzlük değil mi?

Ah canım benim, yarını anlat bana,
Şafak yırtarken göğü, nerede olacaksın...
Belki yine uykunda aşka koşacaksın...
Uyanınca tuttuğun boş bir rüya değil mi?
Yırtılan gök nerede, bak karanlık değil mi?

Sonsuzluğu arama yok gül yüzlüm, ölüm var...
Acılarla kıvranma inan doğan bir gün var...
Mutluluğa aldanma onun da bir sonu var...
Senden geriye kalan iki satır değil mi?